Tranen van Chios 2

Kapotgesneden rubberboot op een strand van Chios, februari 2016

Aan de frontlijn van de immigratie

Het Griekse eiland Chios ligt net tien kilometer van Turkije, twee uur met een rubberbootje, als de weersomstandigheden meezitten en als je de smokkelaars kunt betalen. De stranden van Chios liggen vol kapotgesneden opblaasbootjes en reddingsvesten die die naam niet verdienen.

Dezer dagen ligt Chios ook in de frontlinie van grote initiatieven om de migratie te stoppen, want ‘Wir schaffen das’ toch liever niet. Turkije moet de smokkelaars aanpakken. Griekenland moet kansrijke en kansarme asielzoekers beter scheiden. Met hulp van de EU-grenswachters van Frontex, onder wie Nederlandse marechaussees, richt het registratiecentra in, die misschien uitzetcentra worden. De zogeheten ‘Turkije-deal’ tussen Brussel en Ankara van maart 2016 is dan nog in de maak.

Intussen blijven de migranten naar Chios en Lesbos en Kos komen – Syriërs, Afghanen, Irakezen en mensen voor wie een asielverzoek minder voor de hand ligt. Wel krijgen allen een ticket voor de veerboot naar Athene, zodat op Chios ruimte voor nieuwe migranten ontstaat. Voor hen worden containerwoningen neergezet, achter scheermesjesprikkeldraad.

Hier mijn reportage uit Chios voor NRC Handelsblad (16 februari 2016). Dat de buitengrens van Schengen vooralsnog een open deur is naar de Europese Unie, is een open deur.


Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *