Vijf jaar lang ging fotograaf Stephan Vanfleteren de zee in, om die in al zijn verschijningen te vangen. Het werd een obsessie die hem bijna het leven kostte.
In de haven van Zeebrugge dacht ik in het voormalige lichtschip West-Hinder een oude bekende te zien: het schip dat ik in 1985 voor de krant bezocht. Maar dit schip is een dubbelganger.
De ontpoldering van de Hedwigepolder, na twintig jaar touwtrekken voltooid, toont hoe ruimtelijke belangen in Nederland elkaar verdringen.
Een tentoonstelling en een boek met een nieuwe selectie foto’s uit de verzameling van W.F. Hermans (1921-1995) markeren de afsluiting van het ‘Hermansjaar’.
Een wandeling langs de taalgrens in Frans-Vlaanderen, was het idee. Maar die grens is niet hard, eerder een zone waar het Frans en deze variant van het Nederlands in elkaar uitvloeien als twee kleuren inkt.
Vertalen oplopende coronabesmettingen in Europese landen zich in strengere grenscontroles? Een reis door België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland, Denemarken en via Duitsland weer naar Nederland.
Fotograaf Stephan Vanfleteren schreef een dagboek over zijn wandelingen tijdens de corona-pandemie. In dat boek staat niet één foto.
De slagvelden van 1914-1918 zijn volgebouwd of gladgestreken door de ploeg. Wat is er nog te zien waar (bijna) niets meer te zien is? Een korte reis, een eeuw na dato, langs drie sectoren van het front in de Eerste Wereldoorlog: de Elzas, de Somme en Vlaanderen.
Les Éditions du Zodiaque is een door benedictijnse monniken gerunde uitgeverij van boeken over het romaans, de eerste kunst op Europese schaal.
De West-Hinder was het laatste Belgische bemande lichtschip totdat de automatisering een einde aan een tijdperk maakte. Op reis met een aflossing van de bemanning.